Mumie |
|
MumieMumie po raz pierwszy pojawiły się już 5000 lat temu. Mumifikacja była związana z klimatem, w jakim Egipt się znajdował. Brak zarówno wilgoci, jak i bakterii powodował naturalną mumifikację ciał pochowanych w piasku. Egipcjanie z czasem zaczęli budować kamienne grobowce. Zauważono jednak, że ciała chowane w grobowcach nie zachowują opisanych wyżej właściwości. Zaczęto więc sztucznie balsamować zwłoki. Mumifikacja trwała 70 dni i była przeprowadzana wg ściśle określonego porządku. Ciało było umieszczane na podłużnym cokole. Pierwszą czynnością było usunięcie narządów wewnętrznych. Mózg usuwany był po kawałku przez nos metalowymi szpikulcami. Pozostałe narządy - żołądek, jelita, płuca i wątrobę (serce było pozostawiane wewnątrz) wyjmowane były w całości przez otwór w brzuchu i umieszczane w specjalnych urnach. Urny kanopskie miały wieka w kształcie ludzkich, a w późniejszych okresach też zwierzęcych głów. Następnie kapłani balsamowali ciało. Prawdopodobnie używana do tego celu była soda rodzima i uwodniony węglanu sodu. Tak przygotowane ciało poddawane było różnym zabiegom kosmetycznym i namaszczane żywicami oraz innymi substancjami, które miały właściwości konserwujące. Wnętrze wypełniane było zwiniętym płótnem, oczodoły natomiast sztucznymi oczami. Na końcu całe ciało było dokładnie bandażowane. Gotowa mumia składana była z wielkim namaszczeniem w trumnie lub bogato zdobionym sarkofagu. Pochówek wieńczyła ceremonia "otwarcia ust", dzięki której zmarły miał odzyskać zdolność do poruszania się, mówienia i jedzenia. Grób wyposażano we wszelkie sprzęty, pożywienie oraz figurki służących zwane "uszebti". Szczęśliwe przejście do krainy umarłych zapewnić miały magiczne teksty umieszczane w grobowcu w postaci wyrytych w kamieniu Tekstów Piramid (Stare Państwo), Tekstów Sarkofagów (Średnie Państwo) i Księgi Umarłych - tekstów kaligrafowanych przez kapłanów lub skrybów na zwojach papirusów (Nowe Państwo). Na podstawie: www.egipt.webd.pl |
|